Władysław Reymont (1867-1925) prozaik i nowelista. Nagrodę Nobla otrzymał w 1924 r. za czterotomową epopeję Chłopi, która po mistrzowsku przedstawia życie wiejskie oraz nierozerwalnie związane z nim tradycje i obrzędy. Autor Ziemi Obiecanej, w której nakreślił atmosferę kapitalizmu w przemysłowej Łodzi. Był przedstawicielem nurtu realistycznego, należał do kręgu pisarzy Młodej Polski. Nigdy nie zdobył odpowiedniego wykształcenia, za co wielokrotnie krytykowała go ówczesna inteligencja. Niemniej jednak został prezesem Związku Pisarzy i Dziennikarzy, potem prezesem Warszawskiej Kasy Przezorności i Pomocy dla Literatów i Dziennikarzy. W 1920 r. kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w środowisku polonijnym szukał pomocy gospodarczej dla odbudowy zrujnowanego kraju. Z powodu choroby nie wziął udziału w uroczystości wręczenia mu Nagrody Nobla. Zmarł w wieku 58 lat. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz