wtorek, 14 czerwca 2011

Polscy nobliści


Henryk Sienkiewicz (1846-1925) - powieściopisarz i publicysta, laureat Literackiej  Nagrody Nobla, którą otrzymał w 1905 r. za całokształt twórczości. Doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, kawaler Legii Honorowej. Autor Trylogii ( Ogniem i mieczem, Potop, Pan Wołodyjowski), która przyniosła mu jeszcze za życia ogromna popularność i uznanie. Jego książki tłumaczono na wiele języków, w tym na arabski i japoński. Był uważany za przywódcę duchowego narodu polskiego, zaś jego powieści, pisane „ku pokrzepieniu serc", sprawiły, że jeden z jurorów komisji przyznającej Sienkiewiczowi Nagrodę Nobla określił go mianem "rzadko spotykanego geniusza, który wcielił w siebie ducha narodu". W czasie pierwszej wojny światowej organizował, wspólnie z Ignacym Paderewskim, Komitet Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Podczas uroczystości wręczenia Nagrody Nobla powiedział o Polsce : „Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, że żyje. Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać".

W Niemczech Sienkiewicz jest znany przede wszystkim ze względu na swoja powieść Quo Vadis, w której przedstawił prześladowanie pierwszych chrześcijan w Rzymie za czasów Nerona. Książkę, którą ukazała się w 1896r, przetłumaczono na niemiecki 2 lata później.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz